Verschijning

Op de top van de Temen-ni-gru verscheen een meisje. Ze was 19 jaar oud en was uit het niets opgedoken. Ze trok Mitsuki en Avalon en richte die op de demonen die achter en voor haar stonden. Ze schoot eeerst met Mitsuki en de kogel leek wel een goud achtige gloed te hebbben. Toen de kogel de demon raakte verpulverde hij meteen. Toen schoot ze met Avalon recht naar de hartstreek van de andere demonen. Daar kwam een kogel met een blauwachtige gloed vanaf. De kogel trof de demon toen de kogel rood was. Dit meisje had speciale wapens en speciala gaves.

Daphne had de demonen opgemerkt en was er achteraan geslopen. Ze zag een meisje dat tegen de demonen vocht. Daphne rende naar voren en gromde naar de demonen die meteen achteruit gingen.

Ze rolde met haar ogen. "Doe geen moeite ik kan ze af"zei ze tegen haar met enige dank in haar stem. Ze keek achterom en vuurde met Mitsuki en goudachtige kogel af. De demon viel neer en veranderde in een hoop zand. De andere demonen liepen toen verschrikt weg.

Daphne gromde en vuurde Envy af. Een kogel die donkerblauw ontvlamde raakte de demonen en een goudachtige V ontstond op de grond. Ze stak Envy weg en nam Deathbane in geval van. "Hey, ik ben Daphne. Leuk je te ontmoeten."

"Nanou,het is een eer"zei ze tegen haar. Ze keek even of Shentsi intact was geen krasje. Maaar goed ook. Ze stak Matsuki met alle zorg weg en ook Avalon. De twee pistolen waren haar het dierbaarst van de wereld. Ze wachte enigzins op een antwoord. "Waar ben ik eigenlijk"vroeg ze.

Daphne glimlachte. "Een speciale naam. Je bent hier op de top van de Temen-Ni-Gru, een toren die wordt gebruikt om een portaal te openen naar de demonenwereld dat altijd blijft openstaan. Ben jij een gewoon mens?" Ze stak DeathBane weg en wreef met haar vingers over Envy.

Ze moest even lachen bij de gedachte gewoon mens. Ze schudde haar hoofd. "Ik ben een demon,die nog de PDT uitzich wil maar dat wil me niet lukken"zei ze tegen Daphne. Ze keek haar even aan en hoorde beneden haar kogel vallen in de hand van een jongen.

Daphne grijnsde. "een halfdemon dus. Ken je de legende van Sparda?" Ze nam Envy en richtte die op een demon die dom genoeg was in de buurt te komen. Ze gromde en de demon ging lopen.

"Die legende is me onbekent"zei ze tegen haar. Ze had aleen gehoord van de zonen van Sprada en een jongen van wie Sprada's bloed door zijn aderen stroomde. Ze keek haar aan en wachte tot ze haar legende zou vertellen aan haar.

Daphne ging zitten en zei: "je kan beter even gaan zitten. Wel, het begint zo. Demonen hebben meestal geen gevoelens, alleen de hogere, maar ze voelen zelden liefde. Sparda echter, werd verliefd op een mensenvrouw, Eva. Ze hadden een tweeling, Dante en Vergil. Eva was Sparda's enige zwakte en werd vermoord. Sparda had er genoeg van en sloot de poort naar de demonenwereld voor altijd, en omdat hij zelf een demon was, werden zijn krachten daar ook opgesloten." Ze zuchtte, "dat was de legende van Sparda. Maar er hoort nog iets anders bij, Sparda heeft zijn krachten nu terug, dat komt omdat er een tijd geleden een halfdemon is geboren met de krachten om portalen te openen."

"Ik had wel gehoord over ene Nero die ook het bloed van Sparda in zijn aderen heeft stromen"zei ze tegen haar. Dat was ook wel ongeveer het enige wat ze wist over de legende. Ze keek Daphne en trok opeens Mitsuki en sprong met een onvoorspelde kracht over haar heen en knalde de demon die daarstond naar met een gouden kogel.

Daphne grijnsde. "Nero is mijn partner." Ze schoot nog een kogel af met Envy die blauw opvlamde. Er ontstond weer een gouden V op de grond, die na een tijdje verdween.

"Veel geluk"zei ze maar tegen haar. Haar geschiedenis stond in de boeken geschreven die zelf demonen al gelezen hadden. Ze was het moe om steeds haar geschiedenis te vertellen en daarom had ze het maar opgeschreven en in de beste bibliotheken gezet van het land. Ook had ze er een paar cadeau gedaa aan demonen.

Daphne gromde en de draak die op Envy gegraveerd stond gromde ook. Daphne keek er verbaasd naar en de draak bewoog weer. Hij gleed over het pistool en bleef rond het woord Envy cirkelen. "is dat je naam?" De draak gromde blij en knikte, dan ging ze terug naar haar oorspronkelijke plaats. Daphne glimlachte naar Nanou: "bedankt. Heb je ooit van de zonen van Sparda gehoord?"

"Buiten wat je me zei niet. Ik heb aleen gehoord van Nero maar iemand heeft me verteld dat ook Sprada's bloed dor hem stroomt"zei ze tegen haar. Van wie had ze dat u gehoord ze wist het niet. Aleen het pistool kwam haar bekend voort omdat Mitsuki van hetzelfde materiaal gemaakt was en ook een draak die erop stond.

Envy gromde en Daphne wreef over de draak, die snel kalmeerde onder haar aanraking. "Dit pistool is van een van hen geweest."

"Goed,maar ik moet je wat laten zien"zei ze. Ze trok Mitsuki en liep naar Daphne. Ze liep Mitsuki op de zeide van haar hand liggen. Daar zag je ook een draak op met groene ogen. Deze bewoog ook alsof hij een oud bekende zag.

Envy gromde zacht naar de draak op Mitsuki. Daphne kalmeerde haar en vroeg aan Nanou: "vanwaar heb je dat wapen?" Envy's ogen lichtten geel op toen ze zich omdraaide en zich op het wapen voortbewoog.

"Dit wapen is al eeuwenlang in het bezit van mijn familie het gaat van dochter op dochter voort"zei ze. Mitsuki keek met kwade ogen naar de andere draak en ook Nanou kalmeerde haar. Ze keek het andere wapen aan en vond dat de draken buiten hun oogkleur sterk op elkaar leken.

Daphne keek verbaasd naar beide wapens en vroeg dan: "en weet je ook wie het wapen aan je familie heeft gegeven?" Ze keek naar Envy en de draak glimlachte en gromde zacht.

"Het is niet gegeven,mijn 19 generaties overgrootvader heeft het gesmeed"zei ze trots. Ze had een oude familiegeschiedenis en een grote familie. Maar dit en Avalon en Shentsi waren de enige resten nog van haar familie.

Envy gromde weer naar de andere draak en Daphne moest haar weer kalmeren. "Heb je ooit Sparda of zijn zonen gezien?" Ze vuurde nog een kogel af naar een demon en weer verscheen een gouden V.

"Ik heb wel een jongen gezien met wit haar. Hij had een zwaard bij zich dat hij Yamato noemde"zei ze tegen haar. Ze keek even naar het pistool van haar het leek wel of de draak eruit kwa maar dat was niet zo. De draak gromde terug. Nanou dtak het wapen weg.

Daphne grijnsde. "Dat was Vergil, de oudste van de twee. Ik heb Envy van hem gekregen." Ze ging met haar vingers over het zwarte draakje waarvan de ogen geel oplichtten.

"Ik vraag me af wat die overgrootvader gedaan heeft bij deze twee. Het gene wat ik wist is dat hij twee familie leden van elkaar die draken waren heeft vermoord en dan een stuk van hun in elk wapen heeft gestopt maar meer"zei ze tegen haar.