Alleen...

Lara keek hem aan. "Dan zwijg ik!" gromde ze. Ze stond op en keek hem even aan maar daarna weer weg

Vergil gromde en keek weg. Hij keek weer naar Lara en zette een paar stappen achteruit. "Ook goed, dan kan ik evengoed met hen meegaan. Daphne heeft mijn leven gered en is daarbij bijna gestorven, het minste wat ik kan doen is bij haar blijven tot ze helemaal beter is."

Lara keek hem aan. "Mij best!!" riep ze kwaad. Ze wierp Daphne nog een kwade blik toe en Nero iets vriendelijker. Daarna rende ze hard weg

Daphne gromde naar Vergil. "Ga achter haar aan, idioot, je hoeft je niet om mij te ontfermen! Ik kan best voor mezelf zorgen!" riep ze zo hard dat Lara het wel moest horen. Vergil moet zijn partner niet opgeven om mij te helpen, ook al heeft hij een schuldgevoel.

Vergil keek verbaasd, Daphne had nog nooit tegen hem geroepen. Hij keek haar aan en gromde zacht: "het spijt me, Daphne." Hij stapte naar haar toe en omhelsde haar. Hij zette een paar stappen achteruit, draaide zich om en liep weg in de richting waar Lara naartoe rende.

Daphne omhelsde Vergil terug en zei: "het is goed, Vergil." Ze liet los en keek hem na. Ze ging weer bij Nero staan en gaf hem zacht een kus op de kaak.

Hij krabte even aan zijn hoofd en keek Daphne aan. "Als hij zo doorgaat raakt hij haar kwijt"zei hij tegen haar.

Daphne glimlachte naar Nero en gaf hem een kus op de mond. "Ach ja, niet mijn schuld."

Hij voelde de koude pijn en dan voelde hij de warme lik en het warme bloed. Hij kuste duidelijk mee en toen ging hij naar haar nek en hij ging lager.

Daphne grijnsde en vroeg: "zullen we anders nog even trainen?"

"Ok,maar niet zon stunten uithalen"zei hij met een grijns. Hij veranderde in zijn PDT en keek haar aan.

Daphne fronste. "Waarom niet? Ik kan landen zonder mezelf pijn te doen, daarstraks kwam ik met zo'n klap neer omdat ik niet genoeg tijd had voor de bewegingen." Ze legde haar hand op nero's kaak en gaf hem een kus. Daarna sprong ze op zijn rug en hield zich voor nu goed vast.

Hij zette zich af en steeg op. Enkele vleugelslagen zaten ze al hoog in de lucht. Ze waren nog niet hoger dan de temen-ni-gru maar wel bijna. Hij keek haar even aan en vloog toen hoger op.

Daphne grijnsde toen ze een rotswand zag. Ze stond behendig recht en liep over Nero's vleugel. Ze sprong en landde met haar voeten tegen de rotswand. Ze duwde zich met veel kracht weg en deed een salto achterover en landde op haar handen op Nero's staart.

Hij grijnsde en keek haar even aan. "Moet ik hoger gaan of blijvan hangen we zitten nu op de hoogte van de temen-ni-gru"vroeg hij aan haar.

Daphne grijnsde. "Dit is goed." Ze ging op Nero's rug staan en keek in de diepte. Ze sprong naar beneden en deed een salto. Ze probeerde intussen energie te vinden voor haar PDT. "Nog altijd niet genoeg," mompelde ze. Ze spreidde haar armen en benen.

Nero vloog haar achterna maar op een trager tempo. Deze keer zou ze het wel redden toch. Hij keek de vallende Daphne aan en wou zo snel mogelijk achter haar gaan dat zat in zijn instinct.

Daphne grijnsde en landde op een richel. Ze hurkte neer en wachtte op Nero. Ze riep naar hem: "blijf gewoon naar beneden vliegen."

Nero had het gehoord en vloog ook gewoon naar beneden. Daphne zou weldra ook haar PDT bereiken dat wist hij. Hij vloog steeds verder naar beneden.

Daphne sprong naar beneden en om haar snelheid te vergroten gooide ze DeathBane met veel kracht omhoog. Ze schoot naar beneden en landde met een klap op Nero's rug. Ze sprong terug recht en hield zich vast aan zijn staart toen ze DeathBane terug opving. Ze grijnsde en riep: "zwier me nu maar terug omhoog en vang me."

Hij bewoog zijn staart krachtig omhoog en werpte haar hoog de lucht in. Hij zou haar gemakkelijk kunnen opvangen maar hij hoopte dat ze in PDT zou kunnen veranderen.

Daphne had al door wat Nero's plan was. Ze zocht naar alle energie die ze kon vinden in haar lichaam en probeerde te veranderen in PDT. Ze veranderde maar voor een deel, enkel haar huid veranderde van kleur en werd zwart met donkerblauw. Maar dat was maar even. Ze viel weer naast de muur en stak deathBane erin zodat ze bleef hangen.

Hij draaide zich even om en daardoor veranderde zijn koers naar opzij zonder dat hij het door had. Hij zag haar hangen en gromde even omdat het niet was gelukt. Toen sloe hij met zijn volle lichaam tegen de Temen-ni-gru. Hij sloeg ruw tegen de muur en daardoor had hij wat serieuze wonden. Hij kon ze niet helen alsof er wat mis met hem was. Hij raasde langs de muur naar beneden en knalde op de grond. Hij hoopte dat Daphne eigenhandig naar beneden kon want vliegen zat er niet meer in nu.

Daphne zag dat Nero viel en trok DeathBane uit de rotswand. Ze sprong naar beneden en landde hard op haar voeten. Ze gromde even en ging dan naar Nero. Ze legde haar hand op zijn hals, zijn hartslag was nog normaal.

Hij veranderde weer naar zijn normale gedaante . Zijn kleren waren gehavend en ook zijn armen en benen en rug zaten nu al onder het bloed. Hij keek Daphne even aan en keek toen naar boven waarde deuk en de plek waar hij had geschoven was.