Lara afzetten

Dante zette Lara weer neer en keek haar aan "verwacht niet al te veel van me... maar weet dat mijn broer op de meeste vlakken een waar monster is".

Lara keek hem aan en knikte. Ze wou dat het niet zo gelopen was...Ze dacht weer even aan de kus met Dante maar schudde de gedachte snel weg

Dante keek Lara droog aan en hij liep langzaam weg. Ze was nu gered. Hij kon nog tegengehouden worden.

Lara hield hem meteen tegen. "Wacht" zei ze stil. Ze keek hem stil aan

Dante draaide zich om en zei "wat?". Hij keek Lara droog aan "Ik was me alleen verplicht om je te redden van mijn broer meer niet"

Lara keek hem aan en zweeg even. Ze gaf hem snel een kus. "Nog bedankt" zei ze stil

"graag gedaan"zei Dante en hij keek naar Lara. Hij glimlachtte niet maar was ook niet kwaad.

Lara zag ietsjes rood maar het verdween al snel. Ze keek naar Dante en zweeg

Dante ging op een bankje zitten en staarde wat naar een muur waar grafitti op was gespoten.

Lara ging tegen de muur naast hem staan en zuchtte. "Ik had hem beter niet leren kennen" zei ze stil

"misschien"zei Dante rustig. Hij zuchtte diep en staarde nog steeds naar de volgekladde muur. Hij wreef even in zijn haar.

Lara zuchtte en wist het even niet meer. Ze kreeg opnieuws de gedachte van de kus en schudde die steeds weg. Ze zuchtte en zweeg. Zou het? Ze slikte

Dante zuchtte diep en keek Lara niet aan. Hij zettee zich op de grond.

Lara zweeg en stond op. "Ik ga met Vergil praten" zei ze stil.