verveling

Dante zat op een bankje Rebellion te poetsen. Er zaten grote bloedvlekken op vanwege een demoon die hij net had gedood. Ook zijn hele gezicht hing onder het bloed maar dat deerde hem niet. Hij poetste gewoon verder, uit pure verveling.

Ergens uit een steegje kwam een meisje aanlopen. Ze had net een nieuwe outfit gekocht. Ze liep door de straat waar Dant ook zat. Ze ging naast hem zitten. "Hallo," Zei ze. "Ik ben Leslie." Ze keek hem lief aan. Ze zag dat zijn gezicht onder het bloed zat, ze wist waarom. "De hele stad, wordt verpest met die demonen." Zei ze.

"yow"zei Dante afwezig. Hij zat Rebellion te poetsen en hoorde dan de opmerking van Leslie "uhu het is zo... test eens bij mij... steek het zwaard door mijn maag". Hij gaf Rebellion aan haar.

Leslie keek raar toen hij zijn voorstel deed. Ze lachte. "Oké," Zei ze. En stak het zwaard door zijn maag. Ze keek raar maar hij zei het. Ze haalde het zwaard er weer uit en gaf het aan hem. "Wat heeft dit voor nut ?" Zei ze.

"kijk goed"zei Dante en langzaam verdween de wonde. Hij keek toen Leslie aan. Hij keek emotieloos.

Leslie keek raar. "Hoe kan dat ?" Zei ze verbaasd. Ze keek Dante aan. "Hoe kan jij dat ?" Zei ze. Ze keek hem aan. Hij had toch wel iets leuks..

"ik ben half-demoon en ik haat mijn demonenkant"zei Dante met een zucht. Hij nam Rebellion van Leslie en keek wat voor zich uit.

Leslie liet Rebelilion los en keek Dante aan. "Demoon." Mopelde ze. Ze keek naar Dante. "Als ik jou was zou ik gebruik maken van die kant." Zei ze. "Of kan dat niet ?" Zei ze en hield haar hoofd een beetje schuin. Ze vond hem leuk, maar hij haar niet waarschijnlijk.