Rondlopen

Lara liep door een smalle steeg. Het was donker maar dat boeide haar niets. Ze grijnsde even en keek naar de lucht. De sterren waren aan de hemel en het was volle maan. Ze keek weer naar de grond en hoorde wat. Ze grijnsde en hield haar hand bij haar zak. Ze had een capuchon op dus je zag niet wie of wat ze was. Ze liep rustig door en staarde naar de grond. Ze hoorde weer wat en wachtte af. Ze kon haar elk moment omdraaien en haar wapen trekken. Ze liep stil maar trager door en keek nog naar de grond. Afwachtend op wat er zou gebeuren.

Dante had Ebony in zijn ene hand en Ivory in zijn andere hand. Hij zag iemand anders rondrennen en lachte even. Hij liep geruisloos door en besteedde geen aandacht aan Lara verder. Hij hield nog steeds Ebony en Ivory in de aanslag voor in het geval er toch iets zou gebeuren. Dante stak Ivory weg en streek zijn spierwitte haar weg met zijn hand. Hij zuchtte even en liep verder door.

Nero liep door de straten met zijn hand op het zwaard. Hij liep door en hoorde opeens wat. Hij draaide zich om en klemde zijn hand om het zwaard. "Wie is daar"zei hij kalm maar toch wel kwaad. Hij keek naar het duistere en wachte. Zijn lichte ogen taste alles af maar zagen niets. Hij wachte af op een antwoord.

Lara grijnsde en hoorde de stem. Ze draaide haar om maar liet haar wapen in haar zak. Ze zag twee jongens en grijnsde zacht. Ze zag een demoon en wist nog neit wat voor soort hij was. Ze trok haar wapen en richtte hem op Dante. Daarna keek ze even naar de andere jongen maar ze lette eerder op de demoon. Ze keek hem aan en wachtte stil af.

Dante draaide zich geamuseerd om en richtte Ebony op Lara. "wat dacht je te doen?" vroeg hij emotieloos maar toch met een lichtelijk geamuseerde toon. Hij nam Ivory uit zijn holster en richtte die op Nero. Hij keek beiden met zijn grijze ogen om te beurt aan.

Lara grijnsde. "Euhmm even denken, schieten?" zei ze grijnzend. Ze richtte nog steeds het wapen op hem en wachtte af. Ze keek even naar Nero maar richtte haar op de demon. Ze liet hem niet zomaar weggaan, neit met haar in de buurt

Hij legde zijn hand op het zwaard en trok het uit de schede. Daarmee sloeg hij Ivory weg. Hij sloeg met zijn zwaard naar Dante's been en sprong toen op een niet al te hoge muur. Hij trok zijn pistool en richte het op Dante. "Domme jongen"zei hij tegen hem. Hij keek hem aan en grijnsde wat. Een Demon dus. Hij keek Dante even aan en die kwam em toch wel bekend voor.

Dante lachtte even om die opmerking en keek naar Lara. "dat had ik nu ook wel door"zei hij droog . Hij keek beiden nu droog aan en geeuwde eens. Hij voelde de wonde op zijn been al wegtrekken en hij greep Ebony vast. Hij stak beide pistolen weg en sprong voor Nero neer. Hij greep Rebellion vast en keek hem aan "Jij bent nog dommer"

"Wel ,het is lang geleden Dante"zei hij tegen hem. Hij grijnsde en sprong simpel weg naar een hogere muur. Toen liep hij onhoorbaar naar een dak en ging er op zitten. Hij grijnsde en wachte af wat Dante zou gaan doen. Hij zou hem vast en zeker niet herkennen. De nacht was nog steeds en de maan stond hoog. Het licht viel op zijn spierwitte haar.

Lara stapte achter Dante en richtte haar wapen op zijn rug. "Hmm nu jij" zei ze grijnzend. Ze vond het stom dat ze Nero hielp maar ach. Ze hield haar wapen op zijn rug en wachtte af

Dante zuchtte diep en draaide zich om. "domme meid"zei hij en hij trapte het pistool weg. Hij drukte Lara tegen de muur met Rebellion tegen haar keel. "inderdaad lang geleden... Nero"zei hij kil tegen Nero.

Lara schrok en keek hem recht aan. "Denk maar neit dat ik je zomaar me laat doden" zei ze. Ze duwde het weg en duwde hem wat naar achteren. Ze liep rustig voorbij hem

"Hoe is het nu met je" vroeg hij kill tegen Dante. Hij keek hem aan en stond op. Hij stak zijn zwaard weer in de schede en wachte af wat hij zou gaan doen. "Laat haar gaan ze bedoeld er niets mee"zei hij tegen hem. Hij keek even naar Lara en wachte af wat Dante zou gaan doen. Hij kon zich niet meer herineren vanwaar hij hem kende maar ze kende elkaar wel.

Daphne kwam aanlopen met DeathBane in haar hand. Ze zag hoe het meisje wegliep. 'Wat is hier gebeurt?' Ze zag twee mannen en ze kon direct zeggen dat ze allebei halfdemon waren. Ze stak DeathBane in de schede en richtte HellRaiser op Dante. "wel wel, wat hebben we hier, een zoon van Sparda."

Nero keek even naar Daphne en zuchte. "Weet je je bent onbeleefd een gesprek storen"zei hij voor de gein. Hij stond op en trok zijn zwaard red queen. Hij richte de punt naar haar en sprong op de muur achter haar. "Domme zet"zei hij.

Dante liet Rebellion zakken en keek naar Daphne. Hij zuchtte eens diep en hief zijn zwaard op naar Daphne. "wat moet je?"zei hij kortaf. Hij keek emotieloos naar Daphne.

Lara keek het andere meisje aan en gromde in haar gedachten. Alsof ze het zelf niet aankon. Ze ging op een muurtje zitten en staarde wat naar ze. Het was saai en wilde wat doen maar nietr met die meid erbij

Dante keek nog steeds naar Daphne, wachtend op antwoord. Hij dacht even na maar keek toen weer naar Daphne. "wat moet je?" vroeg hij weer. Hij liet Rebellion geen milimeter zakken.

Daphne grinnikte wanneer Nero op de muur sprong. Ze stak HellRaiser weg en glimlachte naar Dante. "Niets, het verbaasd me gewoon om een zoon van Sparda hier te zien, in de mensenwereld. Nu ik het er toch over heb, waar is je grote broer?"

Lara gaapte en sprong op een dak. Ze keek nog even maar ging dan weg. Ze liep rustig over het dak verder en sprong weer op een muur. Zo liep ze weg. Weg van die stomme drukte

Ook Nero's zwaard punt was nog steeds naar haar gericht. Hij keek haar aan en liet Red Rose zakken. Hij keek naar Dante en Daphne. Een zoon van Sprada dus daar ken ik hem van dacht hij. Hij wachte op een antwoord van Dante. Hij stak Red Queen weer weg en wachte.

Dante keek naar Daphne "ergens". Hij wist niet waar Vergil uithing. Het interesseerde Dante ook niet. Hij sprong omhoog op een dak van een gebouw en stak Rebellion weg. Hij keek even rond en hij was ook weer weg.

Daphne keek naar Nero en zag dat hij zijn zwaard liet zakken. "Verstandige keuze, ik heb nu niet zo'n zin om te vechten." Ze keek Dante na en leunde tegen de muur.

"Misschien wel verstandig misschien ook niet. Wie bent je eigenlijk"vroeg hij aan haar. Hij was blij dat ze hem iniedergeval niet herkende. Hij wachte op een antwoord en keek haar aan. Ze was z'n 2 jaar ouders als hem. Maar hij kon veel heel veel met het zwaard en het pistool en zijn arm die in een soort van zak was gewikkeld.

"Ik ben Daphne. Jij bent Nero, uit Fortuna nietwaar?" Ze nam HellRaiser en mikte die op een beeldje op de hoek van een gebouw. Het beeldje viel in duizenden stukjes uiteen en brandde op.