Vergil's huis

Daphne glimlachte en ging in de zetel zitten terwijl ze naar Vergil keek. Eigenlijk ziet hij er even goed uit in zijn PDT als in zijn mensengedaante.

Dante kwam droog binnengelopen. Hij keek Vergil aan "yow broertje". Hij nam Ebony en Ivory in zijn handen en keek de drie emotieloos aan.

Daphne keek even naar Dante en plots zat er een klein zwart draakje op zijn pistolen. Het grijnsde en spuwde een klein blauw vlammetje naar opzij.

Dante pakte het kleine zwarte draakje op en gaf het aan Daphne "hier heb je je draakje weer"zei hij droog. Hij keek naar de drie "wat was er aan de hand?"

Vergil grijnsde en liet Lara los. "Een klein meningsverschil kan je zeggen." Hij keek naar het draakje en streelde het. "Envy, je weet dat je geen andere mensen mag lastig vallen."

Lara schrok even en zweeg. Ze keek even naar Dante en dan stil naar Vergil

Daphne gromde, "zeg dat wel." Ze keek naar Dante en zei: "bedankt, Dante." Ze grinnikte toen ze hoorde wat Vergil zei. Envy keek hem aan en zei: "sorry, Vergil." Ze sprong op zijn schouder en blies wat rook uit.

"moet je haar daarom half doden?"zei Dante droog hoewel hij het wel amusant vond. Hij leunde tegen een muur en speelde met Ebony.

Vergil gromde en zei: "als Daphne het wil, doe ik het." Hij streelde Envy, die op zijn schouder en nam Daphne's zwaard. Hij wreef er even over en er kwam rook af. Daarna stond er naast hem een grote wolf met vleugels die voor hem boog.

Lara zweeg en slikte even. Ze was beter niet hierheen gekomen, beter Vergils partner niet geworden...

"och jong trouw met dat kind! Maar laat haar dan gaan"zei Dante en hij duwde Vergil van Lara af. Hij stak een van zijn zwaarden door Vergil's buik en door de grond. Hij pakte Lara op en smeerde hem.

Lara schrok en hield Dante maar vast. Ze zuchtte en liet een briefje voor Vergil achter. Daarop stond dat ze geen partners meer waren...

Daphne bukte zich en haalde het zwaard eruit. Ze genas de wonde en hielp Vergil recht. Envy vloog weer naar haar terug en landde op haar schouder.

Vergil stond recht en gromde. "Nu heb ik het gehad. Ik had bijna mijn controle terug, het was me zelfs gelukt om terug naar mens te veranderen, en dan krijg ik dit?" Hij schudde zijn hoofd en kalmeerde. "Sorry, Daphne, ik had niet zo moeten roepen, bedankt om me te genezen." Hij gaf haar een kus op de kaak en omhelsde haar.

Daphne omhelsde Vergil terug en gaf hem ook een kus op de kaak. "Het komt wel goed, Vergil. En graag gedaan." Ze ging in de zetel zitten en dacht na over wat er verder met Lara zou gebeuren.

Vergil glimlachte en ging naast Daphne zitten. "Het enige wat ik nodig heb ben jij." Hij gaf haar een kus op de kaak en sloeg zijn arm om haar schouder en hij trok haar dicht tegen hem aan.