Rondlopen

Lara liep wat naar de heuvels en keek rond. Ze dacht even na over Vergil. Hij had voorgestelt om misschien half demon te worden. Zou ze het doen? Ze schudde de gedachte maar weg. Ze liep rustig door en ging tegen een boom aanzitten. Ze keek wat voor haar uit en hoorde iets maar bleef kijken.

Vergil zat op een van de heuvels in zijn demonengedaante, vanaf hier kon hij Lara zien, maar zij hem niet. Hij vroeg zich af wat ze hier kwam doen, en hoe ze in de demonenwereld terecht was gekomen. Als er een open portaal ergens was, zou hij direct Daphne moeten halen om te helpen het te sluiten.

Lara bleef zitten en kon Vergil niet zien. Ze zuchtte even en keek wat naar het gras. Ze zat rustig tegen de boom en keek gwn voor haar uit. Nadenkend over iets.

Vergil grijnsde en activeerde zijn Summoned Swords. Hij vuurde er een paar af, en twee landden in de boom net boven Lara.

Lara schrok en keek omhoog. Ze stond snel op

Vergil grinnikte en veranderde weer naar mens. Hij liep naar Lara toe en nam haar van achteren vast.

Lara schrok en keek. "Oh jij bent het" zei ze tegen hem.

Vergil grijnsde, "wie anders?" Hij gaf haar een kus op de kaak en ging zitten. "Wat doe je hier eigenlijk?"

Lara grinnikte en kustte terug. "Ik denk na over iets"

Vergil grijnsde en vroeg: "en wat is dat dan?" Hij nam een doekje uit de binnenzak van zijn mantel en nam Yamato uit de schede en begon die proper te maken.

Lara keek hem aan. "Wat je zei om half demon te worden" zei ze zacht

Vergil keek bezorgd naar lara. "Weet je zeker dat je het wil? Het doet pijn om zo te veranderen, en het doet veel pijn." Hij gaf haar een kus op de kaak.

Lara keek hem aan. "Hoe bedoel je? Wat gebeurt er dan?" vroeg ze

Vergil keek Lara aan en zei: "je lichaam verandert een beetje. Ik heb toch verteld over het demonenbloed? Je lichaam vecht er tegen, maar uiteindelijk verliest het, daarom doet het zo'n pijn."

Lara zweeg eve. "Dan moet het maar" zei ze zacht

Vergil knikte en glimlachte zacht. "Maar niet nu, je zou een paar dagen goed moeten rusten, anders ben je te uitgeput en kan je er aan sterven."

Lara knikte. "Oke dan" zei ze

Sparda stond van een afstandje te kijken... Ze hadden hem nog niet opgemerkt. Hij keek rond En keek naar de lucht.

Lara keek Vergil aan en glimlachtte zacht. "Wanneer word ik half demon?" vroeg ze rustig. Ze keek rond en zag een schim maar keek weer naar Vergil.

Sparda zag dat lara hem had gezien, maar aangezien sparda para niet kende... Wou hij haar aanvallen. Hij had vergil nog niet opgemerkt door de mist, dus rustig enmkalm liep hij op lara af in zijn demonvorm

Lara keek op en bleef zitten. Wat was hij van plan? Haar aanvallen?!

Vergil gromde en gooide zijn zwaard naar zijn vader en sprong voor Lara. "Blijf van haar af."

Devil keek lara aan, en herkende de shim van vergil. Hij veranderde weer naar zijn mensenvorm en hij zei droogjes"hoi" hij keek vergil aan. "Is er iets? ZOON?" dat laaste zei hij op een ijzige manier.

Lara schrok en bleef zitten. Ze stond op en luisterde. Zoon?! Was hij dan de vader van Vergil?

Vergil had zijn zwaard al terug en zei met een kille stem: "er is inderdaad iets, vader. Jij moet van mijn partner afblijven."