Daphne !!!!

Nero streek neer in zijn Pdt en veranderde dan ook in een mens. Hij keek rond en sloot zijn ogen. Dan hoorde je een oorverdovende kreet die schreeuwde "DAPHNE" Nero keek dan weer voor zich uit en schreeuwde nog enkele keren naar zijn geliefde.

Daphne vloog rond in haar PDT boven de lavastromen, toen een grote demon ineens op haar sprong. Hij haalde haar bijna naar beneden en ze draaide haar om zodat de demon vanonder lag en ze liet zich vallen. Ze sloeg met de demon tegen een van de plateaus, wat doormidden brak. Ze vielen samen in de lava, maar ze werden wonderbaarlijk er niet door aangeraakt. De andere demon had een krachtgeveld gevormd. "Ben jij de halfdemon die Daphne word genoemd? De geliefde van Nero?" vroeg hij. Daphne knikte, waarop de demon zei: "ik ben Damos, Nero heeft je nodig. Hij weet niet dat ik naar jou op zoek was, hij kent me ook niet. Maar ik heb al veel over jullie gehoord. Jullie allevier. Volg mij." Daphne knikte en Damos liet het krachtveld zakken en ze vloog omhoog terwijl Damos haar nek vasthield. Ze landde op een plateau en ze keek Damos aan, een rode demon die er uit zag als een half mens en half draak, maar hij was een volbloed demon. "Spring maar op mijn rug en geef me aanwijzingen naar waar ik moet." Damos deed dat en Daphne rende waar het ging en overbrugde de lavastromen met zweefsprongen. Uiteindelijk zag ze Nero en ze teleporteerde. Ze omhelsde hem en glimlachte.

Nero keek naar de lucht en hoorde dan ook wat. Hij keek weer rond en merkte dan ook Daphne op en grijnsde. Toen ze hem om de hals vloog sloeg hij zijn armen om haar heen en gaf haar een kus op haar lippen. "Ik heb je gemist Daphne"zei hij zachtjes tegen haar en streek over haar rug. Dan keek hij haar serieus aan. "Daphne er houd zich een kracht schuil in de Temen Ni Gru demonen die sterker zijn dan ons in de PDT We moeten ze gezamelijk bevechten,jij,ik,Vergil en Dante"zei hij.

Daphne keek bezorgd en veranderde naar haar mensengedaante nadat Damos van haar rug was gesprongen. Daphne gaf hem een kus op de kaak, "bedankt om me bij Nero te brengen." Damos glimlachte, "graag gedaan. We zullen elkaar vast nog wel eens zien, vaarwel Daphne." Hij teleporteerde weg en Daphne omhelsde Nero terug. "Ok, dan moeten we maar op zoek naar Vergil. Ik neem aan dat jij Dante al gezien hebt?"

"Dante verteld het Vergil,maar wij moeten wel naar de Temen Ni gru naar de top,en wie was die knaap"vroeg hij aan haar en keek Daphne even vragend aan. Hij kraakte zijn nek even en streek een haarlok achter haar oor.

Daphne knikte, "ok, en die knaap was Damos, een volbloed demon die blijkbaar van ons gehoord had. Hij was komen zeggen dat je me nodig had, en hij wist dat je hier was."

"Ah zo,ik ken hem niet dus ja,toch ben ik blij dat je er bent"zei hij tegen haar. "Wel zullen we gaan,of blijven we nog even hier"vroeg hij dan aan haar en grijnsde eventjes. Hij drukte haar nog een kus op haar lippen.

Daphne kuste Nero terug en ze legde haar hoofd op zijn schouder. "Gaan is goed, ik wil niet dat dat kwaad te lang rondwaart."Ze kreeg een raar gevoel, "ik denk dat Dante in moeilijkheden zit. Ik ga kijken, stap sebiet ook maar door het portaal." Ze opende een portaal naar de mistige heuvels en ze stapte erdoor.

Nero keek haar aan en grijnsde even. Hij keek nog even rond en stapte dan ook door het portaal wat zich meteen sloot achter hem. Hij was benieuwd wat er nu weer was met hem.