Daphne wat is er?

Daphne glimlachte droevig en omhelsde Dante. Daarna begon ze langzaam zijn schouders te masseren. "Het spijt me."

"voor wat"zei dante zachtjes. Hij keek Daphne aan en masseerde haar terug en op haar schouders.

Daphne keek Dante aan en fluisterde: "voor dit. het spijt me dat je hierdoor moet gaan." Ze streelde zijn gezicht en zijn haar.

Dante knikte en keek naar de grond. Hij zuchtte diep en zweeg weer. Hij had het inderdaad moeilijk met het feit dat Daphne en Nero een koppel waren.

Daphne gaf Dante nog snel een kus op de kaak en likte ook zijn kaak. "Het spijt me," ze draaide zich om en liep Devil May Cry uit, hij kon haar no terughalen.

"Daphne wacht!"riep Dante en hij liep achter daphne aan. "blijf"zei hij zacht. Hij keek haar aan... voor het eerst met een emotie tonende blik zo van 'ik wil niet dat je weggaat'

Daphne draaide zich om en zuchtte. "Ok, Dante, ik zal blijven, maar niet te lang. Ze stapte terug naar binnen en ging in de zetel zitten en klopte zachtjes op de plaats naast haar.

Dante ging zitten. "het spijt me echt"zei hij zacht.hij keek naar Daphne en hij zuchtte diep.

Daphne keek naar Dante en streelde zijn gezicht. "het is oke Dante." Ze deed zijn haar voor zijn gezicht weg en kuste hem zachtjes op de kaak.

"ik kan mijn gevoelens niet in bedwang houden..."zei Dante en hij kuste Daphne op de mond. Hij sloot zijn ogen zachtjes.

Daphne kuste Dante zacht terug. Ze deed haar haar achter haar oren en legde haar handen in haar schoot. "Ik weet dat het moeilijk is Dante, maar probeer het. Voor mij." Ze rilde en ze wou dat ze een jas bijhad. Ze niesde even en mompelde dan: "kan een halfdemon eigenlijk ziek worden?"

"ik denk het niet"zei Dante en hij deed zijn jas uit. Hij bood die aan Daphne aan. Hij zat er nu in bloot bovenlijf. "ik wil jou lippen nog een keer lang aanraken"zei hij en hij kuste haar weer eens op de mond. Hij opende die lichtjes.

Daphne deed dankbaar Dante's jas aan en legde haar handen op zijn schouders wanneer hij haar kuste. Ze voelde dat hij zijn mond lichtjes opende en deed hetzelfde. Ze likte voorzichtig langs zijn onderlip. Ze sloot haar ogen en voelde dat Dante zijn handen op haar heupen legde.

Dante likte daphne's bovenlip en streelde toen met zijn tong de hare. Inderdaad Dante's handen lagen nu op Daphne's heupen. Hij sloot zijn ogen.

Daphne opende haar ogen lichtjes en zag dat Dante's ogen gesloten waren. Ze voelde zijn tong en streelde ook zijn tong met de hare. Ze beet zachtjes in zijn onderlip en masseerde zijn schouders.

Dante legde een hand op haar haar en streelde dat zachtjes. Hij likte haar bovenlip en onderlip en hij beet er ook zachtjes in.

Daphne gromde zachtjes en veranderde zonder dat ze het wou in haar Devil Trigger vorm. Ze nam de zijkanten van Dante's gezicht vast met haar geklauwde handen en stopte met kussen. Ze keek verbaasd toen ze zag dat ze demon was geworden. "Uh? Hoe komt dat?"

Dante gromde "verander weer in jezelf alsjeblieft". Hij keek naar achteren zodat hij haar niet moest zien. "alsjeblieft".

Daphne zuchte verbaasd en probeerde weer te veranderen, het lukte niet. "Dante, het lukt niet." Ze dacht even na en fluisterde dan: "ik kan je leren om van demonen te houden, wel, tenminste van mijn demonenvorm dan." Ze legde haar geklauwde handen weer op zijn schouders en kuste hem zacht terwijl ze cirkels wreef met haar handen.

Dante voelde woede maar zoende Daphne toch mee. Daarna zei hij "waarom heb je me nooit eerder gezegd dat je toen op me was... Ik...". Dante zweeg en keek naar haar.

Daphne keek Dante in zijn ogen en fluisterde: "ik dacht dat je me haatte, dat had ik afgeleid uit de manier waarop je tegen me sprak." Ze masseerde zijn schouders nog steeds en kuste hem op zijn kaak. Ze ging met haar geklauwde hand over zijn blote borstkas en kuste in zijn nek.

"in het begin... ik ben eenmaal een gast met een grote mond en een brutale uitspraak maar dat spijt me"zei Dante zachtjes. Hij likte haar nek.

Daphne grinnikte. "Ja, dat heb ik ondertussen al wel ondervonden." Ze kuste Dante's nek. "Zie je? Het wordt al beter. Je hebt al blijkbaar niet zo'n hekel meer aan mij demonengedaante."

Dante zuchtte "omdat ik weet welke persoon er achter zit Daphne en ik hou van je". Hij kustte haar nek zachtjes en streelde haar schouders.

Daphne grijnsde en likte Dante's nek. "Het mag misschien raar klinken, maar mijn menselijke kant houdt meer van Nero, en mijn demonenkant houdt precies meer van jou... en Vergil." Ze slikte en zei dan snel: "maar ik heb geen flauw idee hoe dat komt. En ik heb ook geen flauw idee waarom ik nu pas voel dat ik gevoelens heb voor je broer." Dan opeens klonk een diepere stem: "omdat je mij pas nu echt accepteert."