Gewoon even chill

Nero kwam aanlopen en legde zich neer dicht bij het water. Hij keek naar de lucht en zuchte even. Hij ging met zijn hand over de plaats waar Daphne gebeten had. Hij voelde meteen een tinteling.

Daphne kwam aanstappen kuste Nero in zijn nek. Ze ging met haar scherpe nagels over zijn litteken en likte het bloed op dat uit de verse wond opwelde. "Je bloed smaakt lekker, Nero." Ze grijnsde vals en duwde hem op zijn rug.

Hij grijnsde en keek haar aan. Hij lag nu op zijn rug. "Wat was het nu met Dante"vroeg hij aan haar. Hij voelde het bloed dat op werd gelikt. Hij keek haar aan en grijnsde.

Daphne likte haar lippen en kuste Nero. "Hmm? O, blijkbaar wat problemen. Wat wil je hier doen?" Ze trok Nero's jas en t-shirt uit en likte zijn borstkas.
(eigenlijk nog niet klaar met Dante. Hier kunt ge op verschillende plaatsen tegelijk zijn. Vergeten?)

"Hier kom ik altijd tot rust"zei hij tegen haar. Hij voelde de warme tinteling en grijnsde even. Een klein warm gevoel kwam er weer en dat werd altijd groter.

Daphne dacht even na en vroeg dan: "wat was die gemene grijns daarstraks eigenlijk? Ik wist niet dat je een gemeen kantje had." Ze kuste Nero en beet zachtjes in zijn oor.

"Je kent eigenlijk nog maar een kant van me. Maar die grijns was eigenlijk omdat ik its van plan was maar dat weet ik niet meer"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en grijnsde. Hij gaf haar een kus in haar nek en glimlachte.

Daphne grijnsde en beet hard in Nero's schouder. "Misschien wil ik die kant leren kennen." Ze likte het bloed weer op en beet in zijn keel.

Het deed even pijn maar hij kon wel wat hebben. Hij beet in haar schouder en dan in haar oor. Hij grijnsde en keek haar aan. Dit was het beste wat hij ooit had meegemaakt.

Daphne gromde even en likte dan het bloed op dat van Nero's keel droop. "Wel? Vertel eens over die ander kant van je."

"Wat wil je weten"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en gaf haar een kus. Hij zette zijn handen op haar schouders en kneep er zachtjes in.

Daphne grijnsde en likte Nero's onderlip en beet er daarna zachtjes in. "Alles," fluisterde ze, "ik wil alles weten van de man van wie ik hou."

"Wel,de gevaarlijkste plek om mij te raken is als je begint over mijn familie. En het meest gevaarlijke aan me is toch mijn Devil Bringer. En ik heb nog andere gevaarlijke kanten maar die moet je maar uitvinden"zei hij tegen haar. Hij gaf haar een kus en beet even in haar lip.

Daphne grijnsde vals en fluisterde in zijn oor: "zijn het plezante gevaarlijke kantjes?" Ze legde haar handen op Nero's buik en ging langzaam naar beneden.

Hij keek haar aan en grijnsde. "Tuurlijk zijn ze dat"zei hij tegen hem. Hij voelde de tintelingen en glimlachte. "Je zal voor mij altijd de ware zijn"zei hij tegen haar.

Daphne ging nog lager met haar hand en wreef langzaam cirkeltjes(ge weet wel waar). " Hoe voelt dit?" vroeg ze verleidelijk.

Hij keek haar aan en zei "Goed"zei hij tegen haar op een verleidelijke manier. Hij voelde een pijnsteek op de plaats waar zijn hart lag. Hij liet het maar niet merken aan haar.

Daphne glimlachte en nam zijn Devil Bringer en legde die aan de bovenkant van haar corset, tussen haar borsten. Ze kuste hem op de mond en deed haar vingers in zijn haar.

Hij keek haar aan en deed duidelijk mee. Zijn andere hand lag op haar rug. Hij voelde nog een kleine steek en vertrok een kleine spier omdat die steek wat langer duurde dan de eerste.

Daphne voelde Nero's spier vertrekken en keek hem bezorgd aan. "Nero, is er iets?" Ze ging recht zitten naast hem.

"Gewoon een steek"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en zuchte even. "Is er soms nog iets gebeurd bij Dante"vroeg hij aan haar. Hij keek haar aan en wachte af wat ze ging zeggen. Hij zou wel merken waneer ze loog.

Er liep een spoor van tranen over Daphne's wangen. 'Het spijt me Nero. Ik begrijp het als je me niet meer wilt, maar ik heb Dante gekust, op de mond." Ze zette een stap achteruit en zei dan: "ik heb je dit niet verteld, maar voor we elkaar zo goed leerden kennen, was ik verliefd op Dante." Ze zakte op haar knieën, haar tranen stroomden nu vrij.

Hij keek naar de grond en zuchte. Hij maakte zijn handen tot vuisten en sloeg hard op de grond. Aan beide kanten zat hij door de vloer. Hij keek haar aan en stond op. Hij wou haar niet kwijt maar hij wist het niet meer nu. Hij draaide opeens en viel met een bonk op de grond. Zijn ogen waren nog open maar er was een grauwe blik te zien. Hij ademde ook nog.

Daphne schrok toen ze Nero zag vallen. "Nero!" Ze liep naar hem toe en deed zijn haar uit zijn gezicht. "Alsjeblieft Nero, verlaat me alsjeblieft niet. Ik zou alles geven zodat jij zou blijven leven."

Nero was helemaal van de kaart en zonder enig besef verandere hij naar zijn Devil Trigger vorm en weer naar zijn mensen vorm. En zo bleef het enkele keren verder gaan. Opeens gingen zijn ogen open terwijl hij in mensengedaante was. Een diepe adem klonk er nu.