Verschijning

Ze zuchte even. Ze vond Vergil wel aardig maar ze wist het niet. Ze keek even naar de grond en dan weer naar hem. Ze keek ook even naar Avalon en keek dan maa etrug naar hem. "Mijn rede hier,ik moest Daphne komen zeggen dat ik achtervolgd werd,en dat ze me zouden vermoorden"zei ze tegen hem. Angst las je af in haar ogen nu.

Vergil hield Nanou dichter bij hem en zei: "ik zal je nooit iets laten overkomen, Daphne ook niet." Hij gaf haar een kus op het voorhoofd en zei: "ik zou met alle plezier voor jou en Daphne sterven."

Daphne ging naar de twee toe en bukte zich. "Ik zal je nooit alleen laten, Nanou, familie moet voor elkaar opkomen." Ze omhelsde Nanou en keek naar Vergil.

Nanou omhelsde Daphne ook maar daverde op haar benen. Ze miste haar ouders. Ze keek Vergil aan en glimlachte even naar hem. Ze werd al wat kalmer en stopte met daveren. Ze huilde wel een beetje maar dat was niet erg.

Vergil glimlachte terug en legde zijn andere arm om Daphne. "Wie achtervolgde je, nanou?"

"Een bende mannen met ook wat jongere jongens van ongeveer jouw leeftijd en de mijne,en op eentje was ik is verliefd maar die heeft een kogel in men schouder geschoten"zei ze tegen ham. Ze zuchte even en liet Daphne los. Ze zou nooit meer de liefde kennen die ze voor die jongen kende.

Vergil keek Nanou aan en zag de pijn in haar ogen. "Weet je of ze nu nog achter je aanzitten?"

"Ik weet het niet ik heb ze afgeschud ergens bij bergen"zei ze tegen Vergil. Ze keek hem aan en zuchte. Ze liep rustig naar een muur en liet zich ertegen zakken. Ze legde haar hoofd op haar knieën en zuchte. Het waren ook halfdemonen dat wist ze.

Vergil glimlachte, "beter iets als niets. Als ze hier durven komen, zullen ze het bezuren." Hij trok Daphne dichter tegen hem aan en ging liggen. "Kom er terug bij liggen, Nanou." Hij veranderde weer naar PDT en krulde zijn staart om Daphne.

Nanou wilde niet echt. Ze keek met een verdwaalde blik voor zich uit. Ze zag beelden van haar en die jongen. Ze zuchte. Ze keek naar de zwarte leegte hier. Ze begon een lied te zingen over dit moment.

https://www.youtube.com/watch?v=I5hjR5_tbfg

Jacy was hier heen gelopen en zag het meisje en de man. Hij lachte. Eindelijk weer mensen! "Hallo!" Zei hij en liep erheen. Hij lachte. Toen keek hij naar Nanou.

Ze keek even naar Jacy die veel leek op die jongen waar ze aandacht. Ze knikte naar hem en zuchte even. Het lied was ze nog steeds aan het zingen. Ze keek weer even naar de zwarte leegte en zag weer de beelden van haar en die jongen. Ze zuchte en legde haar hoofd op haar knieën. Avalon voelde dat er iets mis was en ook Shentzi en Mitsuki. De kleine draak kwam uit haar pistool en kroop op haar schouder. Nanou ging met haar hand over Mitsuki heen.

Vergil gromde en ging in zijn PDT naast Nanou staan. Hij keek naar haar dieren en glimlachte naar hen, hij zou helpen, zoals het een leider betaamt. "Wie ben je en wat doe je hier?" Hij nam Yamato uit de schede en activeerde Beowulf.

Nanou schrok van Vergil. "Vergil laat het,hij doet niets"zei hij tegen hem op een heldere toon. Ze stond op en legde haar wamre hand op zijn schouder en trok hem naar achter. Ze schudde haar hoofd naar hem. "Het is niets,als hij iets wou doen,had hij het al gedaan"zei ze.

Daphne stond nu naast Nanou, ze had Vergil horen grommen en ging kijken. "Hoe weet je dat?" Ze keek naar Vergil en HellRaiser sprong uit de duisternis van de toren en landde naast Daphne, zijn staart zwiepend. DeathBane gromde woest en sprong voor Daphne, zijn ogen schitterden gevaarlijk. Envy kroop in Daphne's nek en siste.

Nanou ging voor hun staan waardoor ze voor de jongen stond. "Laat het Daphne,ik herken hem van een tijd geleden,stop er nu mee"zei ze tegen hun. Ze gromde even. Ze voelde de energie in haar ôpborrelen. Ze glimlachte even. "Laat het gewoon ok"zei ze tegen hun.

Vergil knikte en veranderde weer naar mens. Hij sloeg zijn arm om Daphne en trok haar dichter bij hem. Opeens klonk er een gegrom en een wolfdemon met grote drakenvleugels en tanden als een sabeltandtijger sprong op de toren. Hij rende zo snel hij kon en nam een snoekduik naar Jacy, waardoor hij tegen de grond sloeg. Zijn staart zwiepte woedend heen en weer en hij grauwde naar Jacy, zijn zware en gespierde voorpoten stonden op zijn schouders.

Nanou keek naar Vergil en dan naar de wolfsdemon. Ze shudde met haar hoofd. Ze keek naar de demon en schrok. Die kwam op haar af. Ze wist even niet wat er gebeurde en veranderde toen voor het eerst in haar PDT. Ze nam de wolfsdemon met haar klauwen vast en gooide hem tegen de grond. ZE gromde naar de demon en zette een stap naar hem toe. De demon stond op en liep naar haar toe en duwde haar krachtig tegen de muur. Ze krabbelde op en sprong naar de demon. Ze zette haar klauwen op zijn nek en stak haar nagels erin ze gromde en voelde het bleod van de demon vloeien. De demon trapte haar van hem af.

Nanou keek argwanend naar de wolf. Ze veranderde zich weer in haar normale gedaante. Ze keek Jacy aan en zei zachtjes"ik denk dat je beter kunt gaan." Ze keek hem aan en herkende hem wel maar ja. Toen keek ze naar hun twee en gromde binnenmonds.

Vergil gromde en NightReign boog zijn kop. "Ik ben klaar met je wonden te verzorgen." NightReign knikte en stond recht, zijn vleugels verdwenen en zijn tanden werden terug hun normale grootte. Hij keek naar Daphne, Envy, HellRaiser en DeathBane. "Het spijt me, " zei de wolf zacht en hij boog toen hij Yamato zag op de pols van Daphne.

Nanou keek maar wat ongeïterresseerd rond. Nadenkend over wie de jongen was. Avalon en Shentzi kwamen naast haar staan. Avalon sprak met diepe stem tegen haar. "Je kent hem he"zei hij tegen haar. Ze knikte maar. Shentzi keek even naar de jongen en ook zij herkende hem. Nanou liep samen met haar dieren naar een rots en ging daar tegen zitten en ze gingen naast haar zitten een aan elke kant. Ook Mitsuki zat bij haar maar die lag op haar schouder.

Vergil keek naar Nanou en dan naar Jacy. NightReign gromde en veranderde terug in een zweep die Vergil aan zijn riem hing. Hij geeuwde en ging weer bij Daphne liggen, hij krulde zoals gewoonlijk zijn staart om haar lichaam en hij gromde zacht, terwijl hij wakker bleef en de wacht hield.

Nanou keek wat rond. Haar blik viel altijd weer op Jacy. Vanwaar kende ze hem toch wel weer. Ze geeuwde even hoewel ze niet moe was. Ze aaide Avalon over zijn manen en Shentzi over haar nek.

Daphne schrok even toen de wolfdemon, NightReign, gromde. Vergil had hem al snel het zwijgen opgelegd. Ze aaide NightReign even over zijn kop toen hij zijn excuses aanbood. Ze voelde hij Vergil zijn staart om haar heen krulde en ging dankbaar dichter bij zijn warme lichaam liggen. Ze kuste hem even op de kaak en keek rond, ze was blij dat hij de wacht hield. Maar wat zou Jacy hier toch komen doen?