Verschijning

Daphne haalde haar schouders op. "Misschien weten Dante, Vergil, Nero of Sparda meer. Ik kan altijd bij Vergil thuis gaan kijken of hij er informatie over heeft." Envy kroop langzaam naar waar haar hand het wapen raakte. Daphne keek naar haar toen ze iets koud voelde, Envy was op de een of andere manier op haar hand gekropen en draaide haar staart rond haar arm. Ze gromde naar het wapen dat Nanou had weggestoken. "Uh, braaf Envy, kalm aan meid."

Nanou keek even naar de draak. Mitsuki was kalm tot de gromd. Ze kroop lang Nanou haar rug omhoofg en zat nu in haar nek. Mistuki gromde naar Envy ze waren als twee druppels water. Haar groene ogen lichten op. En er kwam wat vuur uit haar mond goud vuur.

Envy gromde naar Mitsuki en spuwde donkerblauw vuur. Ze sprong naar Daphne's schouders en fluisterde in haar oor: "vergil vertrouwt ze niet. Het is beter als jij dat ook niet doet." Daphne gromde zacht naar Envy, die van haar schouder in haar hand rolde en grinnikte. "Leuk, nog een waaghals," zei Daphne waarop Envy begon te lachen.

Mitsuki gromde en bleef in de hals zitten van Nanou. Nanou die niet doorhad wat er gebeurde keek even op. "Raar dier"zei ze maar tegen het dier waar het ove ging Mitsuki. Ze rolde even met haar ogen. Mitsuki beet even zacht in haar hals en kroop dan weer langs haar rug naar het wapen.

Envy rolde lachend van Daphne's hand en vloog rond haar hoofd tot het op haar schouder ging liggen. "Envy of Mitsuki?" vroeg Daphne terwijl ze Envy streelde.

"Beide"zei ze tegen haar. Op Avalon stond een leeuw gegraveerd dus. Ze keek de draak aan en voelde iets vertrouwelijk in hem maar liet het zo.


(excuses voor de korte post maar ik moet gaan)

Envy krulde haar staart om Daphne's nek en ging slapen. Daphne haalde haar schouders op en stak het wapen weg. "Zeg dat wel." Ze grinnikte en geeuwde. Ze voelde Envy's aura, net hetzelfde als die van Vergil, koud en blauw, wat de kleur van de kogels verklaarde.

Vergil landde in PDT op Temen-Ni-Gru en ging beschermend voor Daphne staan, zijn ogen kwaad en zijn staart zwiepend. Hij gromde luid en bekeek het meisje voor Daphne. Hij zag Envy op Daphne's schouder liggen slapen en besloot haar pas wakker te maken wanneer het moest.

Nanou schrok niet van Vergil omdat hij wist wat ze kon. "Lange tijd geleden Vergil"zei ze tegen hem. Ze grijnsde even en opeens stond Matsuki weer op haar schouder. En Avalon de leeuw stond naast haar. Hij brulde naar hem en keek hem aan.

Daphne gromde en Envy werd wakker. Ze keek naar Vergil en grijnsde. Daphne ging naast Vergil staan en legde haar hand op zijn arm. "Vergil kalmeer." Ze wreef over zijn arm, net zoals ze Envy kalmeerde.

Vergil zag dat Envy wakker was geworden en hij gromde zacht wanneer Daphne haar hand op zijn arm legde. Hij kalmeerde en zijn ogen stonden niet meer zo kwaad. Zijn staart bewoog zachtjes en hij keek Daphne aan. Hij legde zijn poot op haar schouder en kneep zachtjes. "Sorry Daphne."

Avalon keek wantrouwend naa Vergil en Daphne. "Ik vertrouw ze niet Nanou"zei hij kalm tegen haar. Matsuki keek naar haar familielid en keek naar Vergil. "Dus bij jouw heeft ze jaar en dag geweest"zei ze kalm tegen Vergil. Nanou keek naar Avalon en aaide hem over zijn manen.

Envy gromde, sprong op DeathBane en trok het los. Ze legde het voor Daphne's voeten en spuwde er donkerblauw vuur over. Het zwaard begon te gloeien en er ontstond rook. Op het metaal stond nu een grote wolf met vleugels gegraveerd. Daphne keek verbaasd naar Envy die naar HellRaiser vloog en het wapen uit de holster haalde. Daarbij deed ze hetzelfde en er stond nu een ook een draak op. "Vergil? Wat is hier aan de hand?"

Vergil keek naar Envy en zei tegen Mitsuki: "ja, ze heeft de hele tijd bij mij geweest. En nu hoort ze bij Daphne." Hij keek naar Daphne en antwoordde: "ik wist dat Envy van haar wapen af kon komen, maar ik wist niet dat ze zoiets kon."

"Dan weet je niet veel over ons Vergil,dit kunnen we beiden en Avaloon hier kan dit ook"zei Mitsuki tegen hem. Avalon keek naar Vergil en zijn diepe stem klonk. "Ik ben Avalon leeuw van het vuur en van de moed dat dit meisje heeft"zei hij. De leeuw was bijna groter dan Nanou zelve.

Er kwam rook van DeathBane af en opeens stond er een grote zwarte wolf boven met vleugels. Hij gromde vriendelijk naar Avalon. "Goed je weer te zien, oude vriend van me." Hij stapte naar Avalon en stond zo dicht tegen hem dat hun snuiten elkaar raakten. Van HellRaiser kwam ook rook af en er stond een grote zwart met rode draak boven. Hij liep naar Nanou en raakte haar zwaard Shentsi aan met zijn snuit en gromde zacht. Hij sprong terug achteruit en duwde met zijn snuit tegen Daphne. Envy grinnikte en vloog naar Mitsuki. "Het heeft veel te lang geduurd eer we elkaar allemaal terug konden zien."

Avalon gaf hem een kopje als teken van weerzien. "Het is inderdaad lang geleden,ik had zon vermoede toen ik het wapen zag dat ze meedroeg dat jij daar in zat Deathbane"zei hij tegen zijn oude makker. Mitsuki keek even naar Avalon en Deathbane en toen naar Envy. Uit shentsi het zwaard kwam de meesr fascineerende draak. Het was een blauwe draak met de aura van Nanou een warme maar toch kille uitstraling.

HellRaiser stapte naar Shentsi en duwde zijn snuit tegen de zijne/hare (?). DeathBane gaf een kopje terug aan Avalon en gromde zacht: "ik heb me nooit voor jou kunnen verbergen, hé?" Envy knipperde met haar oogjes en vroeg: "hoe is alles eigenlijk gegaan sinds ik weg ben? Ik heb heel lang in een houten koffer gelegen tot Vergil me had gevonden." Daphne stapte langzaam naar Nanou en vroeg: "we lijken zo op elkaar, onze wapens, en je komt me zo bekend voor. Zouden we misschien familie zijn?"

Shentsi keek hem aan en kreeg bijna tranen in haar ogen. "Mijn lief onze tijd gescheiden zal weldra over zijn"zei ze. Avalon keek DeathBane aan. "Neem oude rot,we zullen samen weer heersen zoals vroeger over de wouden van de wereld"zei hij kalm. Mitsuki keek naar alle dieren en sprong toen van Nanou haar schouder op de grond. "Envy kom nu is hierheen. Met mij is het de laatste tijd goed om dat ik haar gevonden heb of zij mij ma kom hier"zei ze. Nanou keek iedereen aan en hoorde dan de vraag van Daphne. "Ik wou hetzelfde aan jou vragen inderdaad lijken we ôp elkaar en onze wapens/dieren kennen elkaar door dik en dun. Zou jij dan mijn zuster zijn"vroeg ze.

Vergil grijnsde. "Jullie zijn echt zussen. Vroeger was er een oude en machtige clan, waar mijn familie en die van jullie lid van waren, ik weet alleen niet meer de welke. Shentsi en Hellraiser, Avalon en DeathBane, Mitsuki en Envy, waren de beschermers van de clan. Ik weet het weer de naam van de clan was Demonpact, omdat mensen en magische wezens een pact hadden gesloten met mijn familie, de sterkste demonen die toen leefden. De oudste van de sterkste familie was de enige die de clan mocht leiden, de anderen werden uit de clan gebannen. Dus is het nu mijn plicht jullie te leiden, wat ik ook met trots zal doen."

Ze keek Vergil aan en grijnsde even. "Dus jij gaat ons leiden"zei ze met enige grijns. Ze keek Daphne aan en die moest weten dat niemand haar kon leide buiten deze dieren. Ze keek hem aan en grijnsd. De dieren keken hem ook aan en grijnsde net als hun drager.

Daphne glimlachte en zakte neer op een knie. "Het is een eer om jou als leider te hebben Vergil." Envy, deathbane en Hellraiser bogen ook. Ze zeiden samen: "en alles is weer net zoals vroeger."

Met tegenzin deed ze haar zuster na en ook haar dieren bogen. Ze vroeg zich af wie hier nog meer zouden komen. Er zouden nog een lid bij moeten om het compleet te maken of twee maar deze twee namen ging ze niet noemen. Een lied dat normaal elk lid van DemonPact zou moeten kennen kwam in haar hoofd ze mompelde de woorden.

https://www.youtube.com/watch?v=idd_92ajjwY&feature=fvst

Vergil legde zijn klauwen op hun schouders en zei: "sta recht, demonenzusters, en toon je trouw aan de clan." Hij knikte naar de dieren dat ze achteruit moesten gaan.

Nanou stond nog steeds het lied mompelend op. Ze keek Vergil aan en keek dan naar Daphne. Avalon en Mitsuki en Shentsi gingen naast haar staan en keken hun aan. Nanou was nog aan het mompelen dus. Mitsuki kroop toen op haar schouder en keek vanuit de hoogte iedereen aan.