Praten met Vergil

Lara kwam aangelopen en zuchtte. Ze had spijt dat ze Vergil dumptte. Ze hield nog veelvan hem. Ze had de verkeerde gedachte gehad. Hij was bijna zijn controle kwijt geraakt maar het kwam goed. Waarom had ze het toch gedaan. Ze zuchtte en floot voor hem.

[alleen ik & vergil!!]

Vergil zette een stap op de top van de Temen-Ni-Gru en hij gromde, hij was geen schoothond die kwam als je floot. Hij zag Lara staan en teleporteerde naast haar. "Wat wil je?" vroeg hij ruw, hier had hij echt geen tijd voor. Op dit moment zou hij maar al te graag de controle verliezen, hij was het zat.

Lara keek hem aan en zweeg. "Ik was verkeerd" zei ze stil. "Ik hou van je maar ik was bang toen" zei ze zuchtend. Ze was erg bang geweest, hij wilde haar duidelijk dood toen

Vergil gromde. "Dat kan ik begrijpen, en er is maar een iemand die ik vrees, maar toch zou ik niet weggaan mocht die persoon de controle verliezen, ook al ben ik er kansloos tegen. Het beste wat je kon doen was kalm blijven en zorgen dat je mij of Daphne niet kwaad maakt." Hij draaide zich om en keek hoe de zon onderging.

Lara luisterde stil en zweeg. "Sorry" zei ze stil. Ze keek naar de grond en zuchtte diep

Vergil gromde zacht en keek naar Lara. "Waarom ben je dan eigenlijk mijn partner geworden? Terwijl je bang van me was." Hij schudde zijn hoofd en trok Yamato uit de schede.

Lara keek hem aan. "Ik was niet bang voor je maar ik had geen idee dat je me wilde vermoorden als je je controle kwijt was" zei ze stil

Vergil keek naar de zijkant van de toren en zei: "een relatie aangaan met een halfdemon is nooit echt veilig, zelfs als je er zelf een bent."

Lara zweeg en zuchtte. "Als je wil mag je me persoonlijk doden" zei ze stil. Ze zuchtte en staarde naar de grond

Vergil gromde en rende naar Lara toe met Yamato in een losse greep. Toen hij net bij haar was, sprong hij over haar, deed een salto en doodde de demon achter haar. "Ik dacht al dat ik iets hoorde."

Lara schrok en draaide haar om. Ze zag de dode demon liggen en zweeg. Ze keek ernaar

Vergil keek naar de dode demon die langzaam in zand veranderde. "Als ik je echt had willen doden, zou ik dat allang gedaan hebben. En mijn demonenkant heeft een goede reden om Daphne haar kant te kiezen. Ik weet niet waarom, want meestal herriner ik me niets van als ik mijn controle verlies."

Lara zuchtte even en ging aan de rand staan. Ze staarde voor haar uit

Vergil hoorde iets van wat aan de zijkant van Lara kwam. Hij veranderde in PDT en duwde Lara van de toren af en sprong zelf naar beneden. Hij ving Lara en zette zijn klauwen in de muur en drukte zich ertegen samen met Lara. Hij keek naar boven en een paar demonen sprongen over hen, de diepte in. Hij zuchtte en bleef even hangen, in geval er meer kwamen.

Lara schrok en klemde haar meteen aan hem vast. Toen hij haar duwde was ze erg geschrokken. Ze zag de demonen en lette even niet op. Een anderde demoon sprong en pakte haar been vast. Lara schrok en hield haar zo goed mogelijk aan Vergil vast. De demon was zwaar en haar greep kon elk moment lossen

Vergil keek Lara aan en liet los waardoor hij achterover viel. Hij draaide zich om en spreidde zijn vleugels. Hij sloeg met zijn staart de demon van Lara af en hielp Lara op zijn rug.

Lara voelde nog een klauw die over haar been sneed en hield haar dan meteen vast aan Vergil.

Vergil gromde en ging hoger vliegen, waar de normale demonen niet aan hen konden. Hij zag een paar vliegende demonen en deed een duikvlucht om ze te ontwijken en ging daarna boven hen vliegen en hij zette zijn klauwen in hun rug, zodat ze naar beneden stortten.

Lara schrok even en voelde opeens klauwen. Een demoon pakte haar op en vloog hoger zodat Vergil ze neit zag. Hij keek naar de anderen die neerstorten en grijnsde. Hij beet Lara zo diep en hard mogelijk en duwde zijn klauw in de wonde. Hij grijnsde en de wonde moest zeker groter worden. Lara voelde haar zwakker worden en viel flauw in de klauwen van de demoon

Vergil voelde dat het makkelijker werd om te vliegen en keek achterom, Lara was weg. Hij stopte en keek om zich heen. Hij zag Lara bewusteloos in de klauwen van een demon. Hij gromde want hij moest voorzichtig zijn om Lara niet te raken. Hij kwam op een idee en floot, terwijl hij wachtte om te zien wat er ging gebeuren.

De demon gromde en kon niet tegen het geluid. Hij liet zich naar beneden valen met Lara nog steeds in zijn klauwen. Hij moest aan de grond zijn nu en Lara zou hij wat aandoen. Hij landde en gooide haar op de grond. Hij ging op der zitten, klaar om bloed te proeven

Opeens vloog een wolfdemon naar Vergil en hield de demonen rond hem tegen. Vergil vouwde zijn vleugels in en nam een duikvlucht naar de grond. Hij landde met een harde dreun, waardoor de demon omviel en hij ging beschermend voor Lara staan. Hij spreidde zijn vleugels en sloeg de demon met zijn staart.

De demon gromde kwaad en was erg moordend. Hij moest nu bloed hebben en dat zag je. Hij gromde en rende op Vergil af. Hij deed alsof hij hem wilde rammen maar hij rende nast hem. Hij greep Lara weer en spreidde zijn vleugels. Hij vloog omhoog en beet haar in haar keel. Hij kon zo de slagader raken als hij nu niet gestopt werd.

Vergil gromde en de wolfdemon ramde de demon die Lara vasthad. Vergil ving haar op en riep: NightReign! Maak hem af!" De wolfdemon knikte en zette zijn klauwen in de demon, zodat die niet los kon komen en liet hen dan naar de grond vallen. Ze beukten samen tegen de grond en NightReign stond boven de andere demon, aan hem was geen schrammetje te zien. Hij zette zijn tanden in de keel van de demon en ze werden langer en doorboorden het vlees en het bot. De demon veranderde direct in stof. Vergil legde Lara neer en genas haar wonden.

Lara was verzwakt door al het bloedverliefd en bleef nog een tijdje buiten bewustzijn. Toen de wonden door Vergil genezen werden knipperde ze met haar ogen. Ze keek op en probeerde recht te zitten. "W wat is er gebeurd?" vroeg ze stil en zwakte hoorde je in haar stem