Alleen...

Daphne knielde bij Nero neer en deed zijn jas en shirt uit. Ze genas de wonden op zijn rug en borstkas en kuste hem even op de mond.

Hij kuste mee en keek haar met dank aan. De wonde op zijn arm en benen heelde hij zelf. Hij keek even naar Red Queen en Bleu Rose die waren nog intact. Hij was al blij dat Daphne eigenhandig naar benden kon.

Daphne grijnsde, "ik zei toch dat ik van een grote hoogte naar beneden kan vallen of springen zonder mezelf zwaar te verwonden." Ze concentreerde haar energie op haar handen, die van kleur veranderden en klauwen werden.

Hij keek haar aan en knikte. Hij zag haar handen naar klauwen veranderen. Het moment was dicht bij. Ze zou weldra naar haar PDT vorm kunnen veranderen.

Daphne grijnsde en liet de energie wegvloeien uit haar handen, die terug gewoon werden, anders zou ze misschien flauwvallen.

Hij nam haar handen vast. "Daphne,ik kan je wat energie van me geven zoals jij deed bij me met het gevecht met Dante, dan kun je wie weet ook wel in je PDT raken"zei hij.

Daphne schudde haar hoofd. "Liever niet Nero. Ik wil dit zelf doen, op mijn eigen kracht." Ze gaf hem een kus op de mond, "maar toch bedankt."

"Oke dan"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en omdat hij haar handen nog vast had trok hij haar naar zich toe en kittelde haar.

Daphne grinnikte en sloeg zijn handen weg. "Laat dat!" riep ze al lachend. Ze nam Envy en schoot op een demon die uit de struiken sprong. De kogel vlamde blauw op en raakte de demon recht in het hart. De ogen van de draken gloeiden geel op toen de kogel doel trof.

Hij keek even naar het hoopje zand en legde zijn hand op Bleu Rose. Hij keek rond of er nog kwamen. Voornu niemand meer. Hij gaf haar nog een por.

Daphne grijnsde en het leek of de draak glimlachte naar haar. Ze draaide zich naar Nero en gaf Envy aan hem. "Zie jij nu ook iets vreemd aan die draak?"

Hij bekeek de draak en ook hij zag de draak glimlachen hij schudde zijn hoofd even en ja hij zag het u duidelijk de draak glimlachte. "Hij glimlacht"zei hij wat verbaasd.

Daphne knipperde met haar ogen. "Hij doet altijd zo'n dingen. Maar meestal als Vergil erbij is." Ze dacht even na en nam Envy terug. Ze vroeg voorzichtig: "dit heeft iets te maken met vergil?" Er schoot een rilling door de draak en hij knikte.

Hij keek haar aan en trok Bleu Rose even. "Ze zal de vorige eigenaar missen"zei hij tegen haar. Hij richt Bleu Rose op een blik in de verte en knalde het van de muur af.

Daphne schudde haar hoofd. "Nee, ik denk het niet. Volgens mij moet ze een oogje op me houden van Vergil." Er schoot weer een rilling door de draak en ze knikte weer.

Hij keek haar aan en hief zijn schouders op. Hij keek naar het blikje in de verte dat weg was geschoten. Opeens stond er daar een wind. Hij hoorde ook schoten van op de Temen-ni-gru maar hij bleef nu op de begane grond.

Daphne voelde demonen en ze gromde. "Ik ben zo terug," zei ze snel en ze rende weg in de richting van de Temen-Ni-Gru.

Nero zelf ging weer zitten. Opeens viel er een kogel in zijn hand. Een rode kogel. Zoiets had hij al is eerder gezien maar die wapens waren toch verdwenen. Matsuki en Avalon die wapens waren oud en krachtig net als de draagster ervan. Hij stak de kogel die nog helemaal intact was in Bleu Rose.