Vergil's huis

Vergil ging binnen en zat in de zetel. 'Dat Nero rilde had niets met mij te maken. Zo'n litteken dat er nog geen zeven dagen staat is heel gevoelig. Dat moet ik hen nog vertellen.' Hij grijnsde. 'Ik heb mezelf net een excuus aangepraat om Daphne weer op te zoeken.'

Daphne stapte uit het portaal en kwam terecht bij een huis. Ze rook de lucht en vond Vergil's geur. 'Hier woont hij dus.' Ze gooide de dubbele deur open en stapte naar binnen. "Hey, Vergil, alles goed?"

Vergil keek verbaasd dat Daphne er was. 'Ah ja, portaal.' "En wat kom je hier doen?" Hij grijnsde. Nero was er niet bij.

Daphne grijnsde en ging naast Vergil zitten in de zetel. "Mag ik al geen vrienden meer opzoeken. Tsk, tsk." Ze knipoogde en glimlachte.

Vergil grijnsde en sloeg zijn arm om Daphne. Hij kust haar op haar kaak en zei: "sorry als ik het zeg, maar je ruikt helemaal naar Dante."

Daphne stond recht en legde alles uit. "Kan ik een douche nemen, Vergil?"

Vergil gromde. "Ik krijg hem nog wel." Hij knikte en zei: " de trap op, eerste deur links." Hijj zag Daphne haar litteken en grijnsde. 'De zeven dagen zijn nog niet om.'

Daphne ging naar boven en zag de badkamer, één en al luxe. 'Wow.' Een ruime badkamer, blauw met goud, een douche, een bad, twee gootstenen met kasten en een grote spiegel, een jacuzzi, een toilet. Ze deed haar kleren uit, vouwde die netjes op en legde die op de gootsteen. Ze zette het warme water op en stapte in de douche. Ze ontspande terwijl het warme water de geur van Dante van haar afspoelde. Ze schrobde zichzelf goed zodat ze zeker was dat er niets meer van Dante's geur overbleef. Ze zette het water af en stapte uit de douche. Daarnaast hing een donkerblauwe handdoek aan een handdoekrek met een goudkleurige V erop. 'Vergil zal het vast niet erg vinden als ik zijn handdoek gebruik.' Ze droogde zichzelf af en deed haar kleren terug aan. Ze ging terug naar beneden, Vergil zat nog steeds in de zetel. "Bedankt Vergil." Ze ging naast hem zitten en gaf een kus op zijn kaak.

Vergil glimlachte en gaf Daphne een kus terug. "Graag gedaan." Hij legde zijn arm over haar schouders en streelde zacht over haar litteken.

Daphne rilde wanneer Vergil over haar litteken wreef. Ze ging op haar knieën zitten en masseerde zijn schouders.

Vergil genoot van de massage en gromde zachtjes. Hij legde Yamato opzij en trok Daphne op zijn schoot. Hij kuste haar voorzichtig op de lippen en wreef weer over haar litteken, maar deze keer harder.

Daphne schrok toen Vergil haar op zijn schoot trok en haar kuste. Ze gromde toen hij hard over haar litteken wreef. "Vergil." Ze kuste hem op de mond en masseerde zijn schouders nog altijd.

Vergil kuste Daphne terug en beet in haar rechterschouder. Hij likte het bloed op en zag hoe de wonde toegroeide zonder een litteken te vormen. Hij kuste Daphne terug en likte haar onderlip. Hij had zijn handen op haar heupen gelegd en kneep zachtjes. " Daphne."

Daphne rilde toen Vergil beet, ze kuste hem terug en fluisterde in zijn oor: "Vergil, zou jij me kunnen trainen? Ik vind het wel leuk dat jij en Nero me altijd beschermen, maar ik zou graag zo sterk zijn als jij." Ze likte zijn oor zachtjes en fluisterde dan: "en dan heb ik een excuus om meer bij jou te zijn." Ze grijnsde gemeen en beet Vergil in zijn hals en likte ruw het bloed op.

Vergil leunde met zijn hoofd achterover toen Daphne in zijn hals beet. Hij voelde haar tong en daarna voelde hij de wonde toegroeien. Hij duwde Daphne op haar rug op de zetel en zette zijn linkerhand naast haar hoofd, zodat hij niet op haar zou vallen. "Als je dat echt wilt," fluisterde hij in haar oor en beet dan zachtjes, "dan zal ik je trainen. Ik zal je voor de training dan wel een deel van mijn energie geven, zodat het makkelijker wordt om te transformeren." Hij kuste haar op de mond en beet op haar onderlip zodat haar bloed in zijn mond stroomde. Hij likte haar onderlip zachtjes en kuste haar net onder haar keel.

Daphne kuste Vergil terug en gromde wanneer hij onder haar keel kuste. Ze ging rechtzitten en trok Vergil ook recht. "Bedankt Vergil. Maar ik moet nu weg, ik kom binnenkort wel terug." Ze gaf hem snel een kus op de mond en verdween door een portaal.

Vergil keek Daphne na toen ze door het portaal verdween. Hij gromde en strekte zich uit. Wat een vrouw. Hij zuchtte en legde zich languit in de zetel.

Lara was Vergil gevolgd en belde aan. Ze keek even rond en zuchtte even. Blij dat ze rustig bij hem kon zijn. Waar ze hun liefde konden delen zonder dat iemand meteen zou komen. Nouja dat hoopte ze

Vergil grijnsde en stond op. Hij deed de deur open, hij wist meteen dat het Lara was. Dante klopte altijd en Daphne kwam gewoon binnen. "Kom erin."

Lara gaf hem snel even een zoen en liep naar binnen. Ze keek even rond en keek dan rustig naar Vergil. "Leuk huis" zei ze rustig en even grijnzend

Vergil grijnsde. "Bedankt. Als je je ooit verveelt, er is hier een grote bibliotheek in huis, maar Daphne en ik werken er nog aan."

Lara grijnsde. "Lezen? Hmm niet zo echt iets voor mij" zei ze grijnzend tegen hem. Ze kek nog even rond en dan rustig naar hem

Vergil grijnsde. "Ik denk dat je trouwens het grootste deel niet kunt lezen. Meer dan de helft is in het Latijns geschreven."

Lara grijnsde. "Latijns? Idd dat kan ik niet lezen" zei ze rustig. Ze rekte haar even uit. "Wat gaan we doen," vroeg ze rustig

Vergil grijnsde. "Wat wil je doen?" Hij ging in de zetel zitten en trok Lara op zijn schoot.