Vergil's huis

Lara schudde haar hoofd. "Liever niet" zei ze stil. Ze zweeg weer en keek hem stil aan

Vergil gromde en zijn zicht werd bedekt met een roodachtige waas. "Zeg het," gromde hij, terwijl hij Yamato vasthield.

Lara slikte en schudde weer haar hoofd. "Nee Vergil" zei ze stil. "Ik ben de enige die het weet en ik wil het liever niet zeggen"

Vergil gromde en hij veranderde zonder dat hij er iets aan kon doen langzaam in PDT. "Ik weet dat het over Daphne gaat, dus zeg het!" snauwde hij.

Lara schrok even en zuchtte. "Ze heeft toen ik klein was mijn familie vermoord" zei ze stil. "Toen was ik nog heel klein en ze weet het niet maar ik herinner haar" zei ze. "En ze zei nog dat ze mij zou doden als ze mij tegenkwam"

Vergil gromde, "dat kan goed zijn, en als ze het te weten komt, zal ze het met plezier doen, zelfs als ze mij daardoor niet meer als vriend heeft. Ik ken haar nog niet zo lang, maar ik weet dat als ze iets zegt, ze het zeker doet. Ze zal het nu zelfs nog liever doen, want ze vindt dat ik te goed ben om een mens als partner te hebben, en ze vindt ook dat ik met jou bijna niets kan doen als met een demon of halfdemon, omdat jullie heel langzaam genezen." Hij zwiepte wild met zijn staart en fluisterde: "en ergens, heeft ze wel gelijk."

Lara luisterde en zweeg. "Daarom wilde ik het niet vertellen" zei ze zacht. Ze zuchtte even en keek zwijgend naar de grond.

Vergil gromde: "en daarom had je me het eerder moeten vertellen. Ik heb haar een paar dingen belooft, een tijd nadat ik je als partner had gekozen. Als je me het eerder had gezegd, had ik die dingen niet beloofd."

Lara keek hem aan. "Welke dingen dan?" vroeg ze stil

Vergil zuchtte en zei zacht: "het doet er niet toe, het kan niet ongedaan worden. Ik heb het gezworen en daar zullen we allebei een prijs voor moeten betalen, vooral als ik mijn eed breek." Zijn staart zwiepte nerveus heen en weer en Vergil stond recht en keek naar buiten.

Lara keek hem aan. "Zeg het me Vergil" zei ze stil. Ze wilde het weten

Vergil gromde: "nee, ik heb haar beloofd dat ik niets zou zeggen, ook niet als ik het slachtoffer beschouwde als een vriend of vriendin." Hij keek weer naar buiten en zuchtte. "Als ik mijn eed breek, zullen er zware gevolgen zijn."

Lara zuchtte. "Niet dan" zei ze zacht. Ze stond op en liep naar de deur. "Ik ga denk ik" zei ze twijfelent

Vergil gromde en was van plan om naar boven te gaan. Hij zei zacht: "een van die beloftes was dat ik haar zou helpen als ze iemand ging doden. Ze had ook gezegd dat ik haar moest helpen om jou, het overblijvende familielid, te doden. En mijn straf, als ik mijn eed breek, is dat ze jou gaat doden, terwijl ik er bij ben en niets kan doen. En je wilt niet weten hoe ze mensen, of demonen vermoordt."

Lara luisterde en draaide haar om. "Dus ze weet het wel" zei ze stil. Ze zuchtte en keek Vergil aan

Vergil schudde zijn hoofd. "Nee, dat bedoel ik niet, wanneer ze je vindt, en dat zal ik proberen te voorkomen, ook al kost het me mijn leven." En het meisje waar ik verliefd op ben

Lara knikte en zuchtte. "Als ze weet dat ik het ben..." zei ze stil. Ze zweeg en keek naar de grond

Vergil knikte. "Ik zal proberen haar te stoppen, als ze erachter komt, maar ik hoop voor jou dat dat niet het moment word waarop ik de controle verlies over mijn echte demonenkant. Dit mag dan wel de gedaante zijn, maar de demon in mij heb je nog nooit gezien." Hij keek Lara in de ogen en zei dan zacht: "en hij zal alles doen voor Daphne."

Lara knikte zacht en slikte evn. Ze wist dat ze goed moest opletten. Ze liep weer naar hem en zuchtte even

Vergil veranderde weer naar mens en omhelsde Lara. "Het spijt me, maar je had het me echt moeten vertellen, dan had ik misschien nog iets kunnen doen."

Lara knikte en omhelsde hem ook. "Het komt misschien wel goed" zei ze zacht en hopend

Daphne stapte uit de bibliotheek en grijnsde. "Daar zou ik maar niet op hopen. Bedankt, Vergil, niet om haar op te sporen, maar om te zeggen dat ik langs mocht komen wanneer ik wou. Anders had ik het nooit geweten, dat zij het overblijvende familielid was."

Lara draaide haar geschrokken om en keek Daphne aan. Ze slikte en keek naar Vergil. Ze wist dat ze nu veel problemen had

Vergil snauwde naar Daphne: "je zal haar nooit krijgen, anders zal je mij eerst moeten doden." Hij gromde en zakte dan op zijn knieën, hij begon de controle weer te verliezen, zijn zicht werd bedekt met een rood waas en veranderde in PDT. Het enige wat hij nu nog voelde was lust...

Lara schrok van Vergil en wist dat hij de controle kwijt was. Ze wist dat hij niet naar haar zou luisteren maar haar zou doden.